bron: HLN 10/12/2020 , ook via deze link
De socialistische vakbond ABVV heeft schrik. Schrik dat het recht tot staken in gedrang komt. Eind november werden zeventien militanten uit Luik veroordeeld voor het belemmeren van het verkeer tijdens een stakingsactie. Eerder werd ook de Antwerpse ABVV-voorzitter om dezelfde reden schuldig verklaard in de rechtbank. De Antwerpse takken van ABVV sloten zich donderdag aan bij het nationaal protest op de dag van de mensenrechten.
Haven
Een jaar eerder werd Antwerps ABVV-voorzitter Bruno Verlaeckt op basis van hetzelfde artikel 406 schuldig bevonden. Tijdens de nationale stakingsdag van 24 juni 2016 wierp ABVV vijf grote blokkades op op de toegangswegen naar de Antwerpse haven. De actie was aangekondigd, maar er was aan de bevoegde instanties geen woord gerept over wegblokkades die alle trucks tegenhielden en het havendorp Lillo quasi onbereikbaar maakten.
Interpretatie
Donderdag, op de dag van de mensenrechten, hield ABVV een nationale stakingsdag om het recht tot staken te beschermen. Aan het Antwerps justitiepaleis kwamen enkele tientallen mensen coronaproof samen. “Het artikel waardoor onze kameraden veroordeeld zijn als misdadigers, is voor interpretatie vatbaar”, verkondigde Miranda Ulens, algemeen secretaris en voorzitter Vlaams ABVV. “Die verschuivende interpretatie kan serieuze gevolgen hebben voor het recht tot staken. We moeten waakzaam zijn!”
Enige wapens
Ook bij Agfa-Gevaert in Mortsel, de producent van analoge en digitale beeldvormingstechnieken – de filmrolletjesfabriek in de volksmond, schaart men zich achter het protest. “Na de veroordelingen van Verlaeckt en onze kameraden uit Luik is het duidelijk geworden dat staken niet meer evident is dezer dagen”, betreurt ABVV-afgevaardigde Walter Joos. “Staken en betogen – al dan niet met belemmering van verkeer – zijn jammer genoeg één van de weinige wapens die we als werknemers nog hebben. Als we zien welke strenge voorwaarden burgemeesters aan betogingen en stakingen koppelen tegenwoordig, maken wij onze ernstige zorgen.”
(lees verder onder de foto)
Politieke druk
“De veroordeling van Bruno Verlaeckt slaat nergens op”, gaat Joos verder. “Hij stond die dag net in voor de orde en veiligheid van de manifestatie. Het zijn personen zoals hem die er voor zorgen dat een betoging niet uitmondt in chaos door enkele ongeleide projectielen. We voelen daar duidelijk ook politieke druk. De snelheid waarmee Verlaeckt is veroordeeld, is ongezien.”
Agfa
Joos benadrukt dat de staking bij Gevaert geen actie tegen de eigen fabriek is. “We staken uit solidariteit met Verlaeckt en onze kameraden in Luik, en om het stakingsrecht te verdedigen. We hebben een deel van de productie stilgelegd maar de productie-eenheid die je zo maar niet kan uitschakelen, wordt bediend door een minimumbezetting. Het is niet de bedoeling om onze patron op kosten te jagen. Dit is geen actie tegen hem.”